Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Ο πρώτος πνευματικός νόμος απαιτεί υψηλό σεβασμό και τελειοποιείται μέσα στην αγάπη που απαλλάχτηκε άπό κάθε εμπάθεια.




Βεβαιώνω όλα τα ανθρώπινα πλάσματα που ενδιαφέρονται να λάβουν Πνεύμα και να ζήσουν τον ολοκληρωμένο άνθρωπο πως πρέπει να ακλουθούν στην καρδιά και στην πράξη τον παρακάτω πνευματικό νόμο.

Βασική Αρχή ή νόμος του Πνεύματος: «Αυτό που για εμάς είναι ασήμαντο, μπορεί για τον άλλο να είναι τα πάντα. Και αυτό που για εμάς είναι τα πάντα, μπορεί για τον άλλο να είναι παντελώς ασήμαντο». Ο άνθρωπος που δεν καταλαβαίνει και δεν εφαρμόζει αυτό τον νόμο είναι αδύνατον να εξελιχτεί πνευματικά. Θα παραμένει πάντα στον φαινομενικά πνευματικό άνθρωπο.

Χαρισμένο στον ιερό μου φίλο Αντώνιο Σπυρόπουλο.

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Συνομιλώντας με τον συγγραφέα Παναγιώτη Παναγόπουλο



Ο συγγραφέας στο συγκεκριμένο απόσπασμα δίνει απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα:

-Ποιός είναι ο σκοπός του βιβλίου;

-Ποιά η διαφορά του γνώθι σαυτόν των αρχαίων Ελλήνων και της αυτογνωσίας που προσφέρει το βιβλίο;


Ολόκληρη η συνέντευξη με τον συγγραφέα υπάρχει εδώ

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010



Εκ μέρους όλων των συντελεστών του ιστολογίου θα θέλαμε να εκφράσουμε ολόψυχα τις θερμότερες ευχές μας για το 2010!

Απόσπασμα συνέντευξης του συγγραφέα


Tο κείμενο που ακολουθεί είναι η απάντηση σε ερώτηση που έθεσε πρόσφατα δημοσιογράφος στον συγγραφέα του βιβλίου Παναγιώτη Παναγόπουλο.

Ερώτηση δημοσιογράφου: “Λέτε στο βιβλίο σας πως το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπου στη ζωή αυτή είναι να αποκτήσει οντολογική ποιότητα αγάπης. Ποια η λογική για μια ζωή αγάπης μέσα σε αυτή την κοινωνία όπως σήμερα τη ζούμε;”

Απάντηση συγγραφέα: Η στάση που έχεις απέναντι στη ζωή είναι ο κτύπος σου στους ουρανούς της.

Ερώτηση δημοσιογράφου: Δηλαδή;

Απάντηση συγγραφέα: Όλα τα ανθρώπινα πλάσματα, είτε λαμβάνοντας είτε προσφέροντας, εκτιμούν πολύ την αγάπη και το έλεος και αυτό είναι η βάση και ισχυρό θεμέλιο που πάνω του οικοδομούνται οι ανθρώπινες αξίες. Οι διαφορές που χωρίζουν τους ανθρώπους, είτε μεμονωμένα είτε συνολικά, όποιες και όσες κι αν είναι αυτές, χάνονται όταν εμφανίζονται οι δυνάμεις της αγάπης, της συμπάθειας και του ελέους.