ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

.
.
.
.
.
.
.
.
ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

Άνθρωπος που αναζητούσε την αλήθεια, την ευτυχία και τη ζωή, έφτασε σε κάποιον σοφό γέροντα ο οποίος ζούσε σε ένα απομακρυσμένο μικρό χωριό.

Τον βρήκε μέσα στην καλύβα όπου έμενε και άρχισαν να μιλούν.

- “Πες μου, τι να κάνω, πώς να σωθώ, πώς να γίνω ευτυχισμένος, πού να βρω τη ζωή;” ρώτησε το σοφό γέροντα.

-“Το φάρμακο, χρειάζεσαι το φάρμακο” είπε ο σοφός και σηκώθηκε.

Άρχισε να ψάχνει μέσα σε κάτι παλιά τσουβάλια γεμάτα σκόνη και αράχνες, μουρμουρίζοντας:

-“Να δεις, κάπου εδώ είχα το φάρμακο∙ έλεγα ότι δε θα μου χρειαστεί άλλο, αλλά είμαι σίγουρος πως δεν το πέταξα∙ κάπου εδώ είναι…”

-“Πες μου, τι να κάνω”, ρώτησε με αγωνία ο άνθρωπος. “Ποιο είναι αυτό το φάρμακο, μήπως μπορώ να το βρω αλλού;”

-“Όχι, όχι, μην ανησυχείς, κάπου εδώ είναι”. “Α! Να, το βρήκα!” είπε βγάζοντας από ένα τσουβάλι ένα παμπάλαιο, σκουριασμένο μεγάλο ψαλίδι. Πιάνοντας τις λαβές, με δυσκολία, το άνοιξε.

-“Εντάξει, δουλεύει” είπε.

Ζύγωσε τον άνθρωπο που είχε μείνει απορημένος να κοιτάει το ψαλίδι.

-“Βγάλε τη γλώσσα σου όλη έξω” είπε ο γέροντας.

Ο άνθρωπος το έκανε.

Με το αριστερό του χέρι ο γέροντας έπιασε τη γλώσσα του ανθρώπου και με το δεξί ζύγωσε το σκουριασμένο ψαλίδι, με φανερή πρόθεση να του κόψει τη γλώσσα.

Ο άνθρωπος καταλαβαίνοντας το σκοπό του, τράβηξε τρομαγμένος τη γλώσσα του.
-“Καλά” φώναξε, “τι πας να κάνεις, θα μου κόψεις τη γλώσσα;”

-“Και αν σωθείς, κι αν θα σωθείς” του είπε ο σοφός γέροντας. “Αυτό δεν μας το βεβαιώνει κανείς…”.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ι. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ - ΕΚΔΟΤΗΣ.